Επιστημονικό Προσωπικό

Σύντομο Βιογραφικό

Ο Δρ. Στεφανής πήρε το πτυχίο Ιατρικής από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1987, και ολοκλήρωσε την Διδακτορική του Διατριβή στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με θέμα την συσχέτιση γονοτύπου-φαινοτύπου στην β-θαλασσαιμία, το 1992.   Το 1991, μετέβη στις Η.Π.Α., όπου εκπαιδεύτηκε ως ειδικευόμενος Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης.  Το 1995, άρχισε μετεκπαίδευση ως μεταδιδακτορικός υπότροφος, με τον Dr. Lloyd Greene, στο Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής του Πανεπιστημίου Columbia, ενώ παράλληλα πραγματοποίησε περαιτέρω Κλινική εκπαίδευση στη Νευρολογία της Συμπεριφοράς, στη Νευρολογική Κλινική του Columbia.  Η δουλειά του σε αυτή την περίοδο εστιάστηκε σε μηχανισμούς νευρωνικού θανάτου.    Το 1998 διορίστηκε Επίκουρος Καθηγητής Νευρολογίας στο Κέντρο Νευροεκφυλιστικών Νόσων στη Νευρολογική Κλινική του Columbia, θέση την οποία κατείχε μέχρι το 2003.   Σε αυτό το διάστημα, εστίασε το ενδιαφέρον του στην παθογένεια των νευροεκφυλιστικών νόσων, με έμφαση στη νόσο του Πάρκινσον.  Το 2003 επέστρεψε στην Ελλάδα ως Ερευνητής Β στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ), όπου ανέπτυξε εργαστήριο εστιασμένο σε μηχανισμούς νευροεκφυλισμού, ειδικότερα όσον αφορά μηχανισμούς αποικοδόμησης πρωτεινών, την α-συνουκλείνη και τη νόσο Πάρκινσον.  Το 2006 ανέλαβε την θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ συνέχισε την εργασία του στο ΙΙΒΕΑΑ, ως συνεργαζόμενος Ερευνητής. Το 2012 ανέλαβε την Διεύθυνση της Β’ Νευρολογικής Κλινικής στο Νοσοκομείο «Αττικόν» και εξελέγη Καθηγητής Νευρολογίας και Νευροβιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Δρ. Στεφανής εξετάζει διάφορες πτυχές της παθογένειας της νόσου Πάρκινσον, από το προσκέφαλο του αρρώστου μέχρι την βασική έρευνα.  Πραγματοποιεί μελέτες σε σχέση με την γενετική βάση της νόσου Πάρκινσον στον Ελληνικό χώρο, σε σπάνια κληρονομικά, αλλά και σε σποραδικά περιστατικά.  Συμμετέχει σε μελέτες όπου αξιολογείται η χρησιμότητα της μέτρησης διαφόρων μορφών της α-συνουκλείνης ως βιολογικού δείκτη της νόσου.  Εξετάζει βιοχημικά μονοπάτια νευροτοξικότητας της α-συνουκλείνης, με έμφαση στην συμμετοχή συστημάτων αποικοδόμησης πρωτεϊνών, όπως η Αυτοφαγία που διαμεσολαβείται από Σαπερόνες (CMA).    Εξετάζει επίσης την μοριακή και κυτταρική βάση άλλων γενετικών διαταραχών που εμφανίζονται στην Νόσο Πάρκινσον, όπως αυτές στα γονίδια UCH-L1, LRRK2 και GBA. Χρησιμοποιεί ένα ευρύ φάσμα από προσεγγίσεις, από κυτταρικά και ζωικά μοντέλα μέχρι μελέτες σε βιολογικό υλικό ασθενών.

Επιλεγμένες Δημοσιεύσεις

Bozi M, Papadimitriou D, Antonellou R, Moraitou M, Maniati M, Vassilatis DK, Papageorgiou SG, Leonardos A, Tagaris G, Malamis G, Theofilopoulos D, Kamakari S, Stamboulis E, Hadjigeorgiou GM, Athanassiadou A, Michelakakis H, Papadimitriou A, Gasser T, Stefanis L (2014) Genetic assessment of familial and early-onset Parkinson's disease in a Greek population. Eur J Neurol. [Epub ahead of print]

Xilouri M, Brekk OR, Landeck N, Pitychoutis PM, Papasilekas T, Papadopoulou-Daifoti Z, Kirik D, Stefanis L (2013) Boosting chaperone-mediated autophagy in vivo mitigates α-synuclein-induced neurodegeneration. Brain 136:2130-46

Xilouri M, Kyratzi E, Pitychoutis PM, Papadopoulou-Daifoti Z, Perier C, Vila M, Maniati M, Ulusoy A, Kirik D, Park DS, Wada K, Stefanis L (2012) Selective neuroprotective effects of the S18Y polymorphic variant of UCH-L1 in the dopaminergic system. Hum Mol Genet. 21(4):874-89

Vekrellis K, Xilouri M, Emmanouilidou E, Rideout HJ, Stefanis L (2011) Pathological roles of α-synuclein in neurological disorders. Lancet Neurol. 10(11):1015-25

Sotiriou E, Vassilatis DK, Vila M, Stefanis L (2010) Selective noradrenergic vulnerability in alpha-synuclein transgenic mice.  Neurobiol Aging 31(6):953-968

Xilouri M, Vogiatzi T, Vekrellis K, Park D, Stefanis L (2009) “Abberant alpha-synuclein confers toxicity to neurons in part through inhibition of chaperone-mediated autophagy” PLoS ONE 4(5):e5515

Vogiatzi T, Xilouri M, Vekrellis K, Stefanis L (2008) “Wild type a-synuclein is degraded by chaperone mediated autophagy and macroautophagy in neuronal cells” J Biol Chem 283(35):23542-56

Kyratzi E, Pavlaki M, Stefanis L (2008) “The S18Y polymorphic variant of UCH-L1 confers an antioxidant function to neuronal cells” Hum Mol Genetics 17(14):2160-71.

Clough RL, Stefanis L (2007) “A novel pathway for transcriptional regulation of alpha-synuclein” FASEB J 21(2):596-607

Cuervo AM, Stefanis L, Fredenburg R, Lansbury PT, Sulzer D   (2004) “Impaired Degradation of Mutant Alpha-Synuclein by Chaperone-mediated Autophagy” Science 305(5688): 1292-1295

Rideout HJ, Lang-Rollin I, Stefanis L (2004) “Involvement of macroautophagy in the dissolution of neuronal inclusions” Int J Biochem Cell Biol 36: 2551-2562

Stefanis L, Larsen KE, Rideout HJ,Sulzer D, Greene LA (2001) "Expression of A53T Mutant But Not Wild-Type a-Synuclein in PC12 Cells Induces Alterations of the Ubiquitin-Dependent Degradation System, Loss of Dopamine Release, and Autophagic Cell Death" J Neurosci 21: 9549-9560

PubMed:

PubMed Link