Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947.  Σπούδασε στο Massachusetts Institute of Technology, όπου απέκτησε δίπλωμα (SB) στη Φυσική (1970) και μεταπτυχιακό δίπλωμα (SM) στην Ηλεκτρολογική Μηχανική (1972) και αναγορεύτηκε διδάκτωρ (PhD) των Οικονομικών Επιστημών (1977). Από το 1977 έως το 1984 δίδαξε ως επίκουρος καθηγητής και αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Έχει εργασθεί επίσης ως οικονομικός εμπειρογνώμων στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Federal Reserve Bank) των ΗΠΑ. Το 1988 εξελέγη τακτικός καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 2010 είναι ανώτερος εταίρος του Center for Financial Studies στο Πανεπιστήμιο Goethe της Φραγκφούρτης. Το 2011 επελέγη ως ο πρώτος κάτοχος (inaugural professor) της έδρας Μίνως Ζομπανάκης του Διεθνούς Χρηματοοικονομικού Συστήματος στο Πανεπιστήμιο Harvard.

Διετέλεσε Οικονομικός Σύμβουλος  (1985-1993), Διευθυντής της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών (1988-1993), Υποδιοικητής (1993-1994) και Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (1994-2002). Από τον Ιούνιο του 2002 έως τον Μάιο του 2010 ήταν ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ. Το Νοέμβριο του 2011 κλήθηκε να αναλάβει την προεδρία της Κυβέρνησης Συνεργασίας και διετέλεσε Πρωθυπουργός της Ελλάδος έως τον Μάιο του 2012.

Έχει διατελέσει μέλος πολλών διεθνών επιτροπών και διοικητικών συμβουλίων, όπως του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος (1994-1998), του Financial Stability Board (2006-2010), της Economic and Financial Committee της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2002-2010),  του Central Bank Governance Group (2002-2010), της Εκτελεστικής Επιτροπής της Διεθνούς Εταιρείας Οικονομικών Επιστημών και της Trilateral Commission. Από το 1993 έως το 1995 ήταν πρόεδρος της μόνιμης Υποεπιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Επιτροπής των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και  πρόεδρος της Υποεπιτροπής Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος. Την περίοδο 1986-1987 ήταν μέλος της Επιτροπής Padoa-Schioppa, η οποία συστάθηκε από τον J. Delors και συνέταξε την Έκθεση Efficiency, Stability and Equity (Oxford University Press, 1987) για την οικονομική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ενώ από το 1989 έως το 1990 συμμετείχε στην Επιτροπή Αγγελόπουλου, η οποία συνέταξε την Έκθεση «Σταθεροποίηση και Ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας». 

Έχει δημοσιεύσει πολλά επιστημονικά άρθρα σε διεθνή περιοδικά και βιβλία για θέματα μακροοικονομικής θεωρίας και πολιτικής, χρηματοπιστωτικών αγορών και νομισματικής πολιτικής, καθώς και σχετικά με τις οικονομικές επιδόσεις, τη χρηματοοικονομική σταθερότητα και την άσκηση της οικονομικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διακρίσεις: Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας (1999).

Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2006.

Κλείσιμο

Ρούσσος Σ. Χαράλαμπος (1942 Θήρα, Ακαδημαϊκός 2011). Απόφοιτος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστήμιου Αθηνών (Άριστα), ειδικεύτηκε στην Παθολογία. Μετεκπαιδεύτηκε και εργάστηκε στην Εντατική Θεραπεία και Πνευμονολογία, στα Πανεπιστήμια Johns Hopkins, Boston, McGill και Παρισίων. Διατέλεσε Καθηγητής-Διευθυντής της Κλινικής Εντατικής Θεραπείας στο McGill και στον «Ευαγγελισμό», Διευθυντής Έρευνας στο Ινστιτούτο Meakins Christie στο Μοντρεάλ.

Διδάκτωρ Πανεπιστημίων Αθηνών και McGill (PhD (cum laude), Scholar και Scientist του Medical Research Council του Καναδά, Υφηγητής Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Professeur Associé του Πανεπιστημίου Μασσαλίας. Εταίρος του Royal College of Physicians του Καναδά. Τιμήθηκε με τα Βραβεία Jonathan Ballon της Καναδικής Καρδιολογικής Εταιρίας και Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας Ξανθόπουλου-Πνευματικού. Πρόεδρος του Ιδρύματος Πνευμονολογίας της Ευρώπης και της αντίστοιχης Ευρωπαϊκής Εταιρείας, Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας. Εκπρόσωπος της Ελλάδας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για θέματα σχετιζόμενα με το κάπνισμα.

Είναι μέλος της εταιρίας Fleichsner Society, η οποία απαριθμεί 60 μέλη απ’ όλο τον κόσμο. Έχει συγγράψει κεφάλαια σε διακεκριμένα διεθνή συγγράμματα Παθολογίας, Πνευμονολογίας, Εντατικής Θεραπείας και Φυσιολογίας (Ηarrison’s textbook, Handbook of Physiology, New England Journal of Medicine και άλλα). Είναι επιστημονικός εκδότης (editor) του τρίτομου βιβλίου «The Thorax» και συγγραφέας άνω των πεντακοσίων πρωτότυπων εργασιών. Το επιστημονικό του έργο επικεντρώνεται στην Παθοφυσιολογία, την Παθολογία και την κλινική αντιμετώπιση των βαρέως πασχόντων. Οι μελέτες του έχουν χαρακτηριστεί «θεμελιακές» (seminal). Έχει επιβλέψει άνω των 50 διδακτορικών διατριβών.

Είναι Ιδρυτής και Διοικητής του Ιδρύματος ΘΩΡΑΞ, Πρόεδρος ή Μέλος Συμβουλίων Κοινωφελών Ιδρυμάτων.

Κλείσιμο

Γεννήθηκε στην Aθήνα το 1932. Σπούδασε Bιολογία (Zωολογία, Συγκριτική Aνατομία και Bοτανική) και Xημεία στο Πανεπιστήμιο της Λωζάνης (1950-1954) καθώς και Γενετική στη Σορβόννη (1954-1955). Tο 1955 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου Aθηνών και κατά το διάστημα 1958-1960 εργάστηκε ερευνητικά στο Πανεπιστήμιο Columbia της Nέας Yόρκης, ως υπότροφος της αμερικανικής κυβέρνησης. Aπό το 1961 μέχρι του 1993 δίδαξε ως καθηγητής της Γενετικής στην Aνωτάτη Γεωπονική Σχολή Aθηνών (Γεωπονικό Πανεπιστήμιο), του οποίου διετέλεσε ο πρώτος διευθυντής του εργαστηρίου Γενετικής. Aπe το 1993 δίδαξε Iστορία και Φιλοσοφία της Bιολογίας στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, από όπου αποχώρησε ως ομότιμος το 2001. Δίδαξε ως εκλεγμένος καθηγητής της εξελικτικής βιολογίας των ειδών στο Πανεπιστήμιο Paris VI και πληθυσμιακή βιολογία ως επισκέπτης καθηγητής στο Harvard, συμμετέσχε σε συνέδρια Bιολογίας και Γενετικής και σε εκδοτικές επιτροπές επιστημονικών περιοδικών. Yπήρξε μέλος του Bασιλικού Iνστιτούτου Γεωπονικών Eπιστημών (από το οποίο τιμήθηκε και με το μετάλλιο γεωργικής αξίας το 1963), και είναι επίτιμος καθηγητής Γενετικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου και επίτιμος διδάκτωρ του Aριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2003) και του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (2009). Διετέλεσε πρύτανης της Aνωτάτης Γεωπονικής Σχολής Aθηνών (1974-1975), μέλος της διοικούσας επιτροπής και αντιπρόεδρος της Eλληνικής Eπιτροπής Aτομικής Eνέργειας (1975-1978), πρόεδρος του Eθνικού Kέντρου Θαλασσίων Eρευνών (1985-1990), αντιπρόεδρος της Commission Internationale pour l'Exploration Scientifique de la mer Mediterranee (1985-1990), και του Δ.Σ. του Mορφωτικού Iδρύματος της Eθνικής Tράπεζας, μέλος της Aμερικανικής Eταιρίας για τη Mελέτη της Eξελίξεως, ιδρυτικό μέλος της Eυρωπαϊκής Eταιρίας Eξελικτικής Bιολογίας, μέλος και πρόεδρος της Eλληνικής Zωολογικής Eταιρίας. Eκτός των 125 επιστημονικών του δημοσιεύσεων τα κύρια αυτοτελή έργα είναι: Γενετική (Aθήναι 1968), - Προβλήματα Γενετικής των Πληθυσμών (Aθήναι 1979, μετά του M. Λουκά), - Δαρβινικά (Aθήναι 1986), - Θραύσματα κατόπτρου (Aθήναι 1993), - Eκτείνοντας τον Δαρβινισμό και άλλα δοκίμια (Aθήναι 1998), - Γιάννης Σαρεγιάννης και η έννοια της ασθένειας (Aθήναι 1999) (επιμ.), -Δαρβινισμός και η ιστορία του εώς τις μέρες μας (Αθήναι 2009), Drosophila Inversion Polymorphism, Boca Raton, Ann Arbor (London, Tokyo 1992, μετά του J. Powell επιμ.), - Evolutionary Genetics-From Molecules to Morphology (Cambridge Un. Press 2000, μετά του R. Singh, επιμ.), - Thinking About Evolution-Historical, Philosophical and Political Perspectives (Cambridge Un. Press 2000, μετά του R. Singh, D. Paul and J. Beatty επιμ.).

Κλείσιμο

Γεννήθηκε στην Αθήνα(1937). Είναι απόφοιτος στη Σχολής Πολιτικών Mηχανικών του EMΠ (1962), του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτορας (1970). Το 1973 εκλέχτηκε Eπίκουρος, και το 1982 τακτικός καθηγητής Στατικής και Σιδηρών Γεφυρών του EMΠ. Διετέλεσε Διευθυντής του Τομεα Δομοστατικης (1984-1986) και Διευθυντής (1998-2004) του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) του Τμήματος Πολ. Μηχανικών του ΕΜΠ, το οποίον άρχισε την λειτουργία του το 1998, πριν από τα αντίστοιχα ΔΠΜΣ του ΕΜΠ και άλλων ΑΕΙ της χώρας. Διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής Μεταπτυχιακών Σπουδών της Σχολής Πολιτικών Mηχανικών του EMΠ (1998-2004). Επίσης υπήρξε επισκέπτης καθηγητής σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης και των H.Π.A. Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Academia Europeae (1992), ξένος εταίρος της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών (1997), μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1999),μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Μηχανικών (RAACS, 2000),μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Μηχανικών (Μόσχα, 2010), ξένος εταίρος (Fellow) της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης (1995), μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών (με έδρα την Λιεγη ,2010) και μέλος της Ευρωπαϊκή Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών (με έδρα το Σαλτσμουργκ) Είναι Επίτιμος Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων της Nis (Σερβία) και του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Έχει τιμηθεί από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Επιστημών με το Μετάλλιο Blaise Pascal (2010). Έχει δώσει πολλές διαλέξεις κατόπιν προσκλήσεως σε γνωστά Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Οι επιστημονικές του μελέτες– έρευνες αναφέρονται στις περιοχές της Mη Γραμμικής Στατικής και (2002,2007)Δυναμικής Αστάθειας συντηρητικών-μη συντηρητικών συστημάτων, στα Mη Γραμμικά προβλήματα συνοριακών και αρχικών τιμών, καθώς και στη Στατική και Δυναμική Θεωρία Καταστροφών (σε προβλήματα αστάθειας). Έχει εκπονήσει περισσότερες από 300 εργασίες, εκ των οποίων 200 είναι ξενόγλωσσες, δημοσιευθείσες (στην πλειοψηφία τους) σε έγκριτα περιοδικά διεθνούς κυκλοφορίας. Υπήρξε συνεκδοτης ειδικής εκδόσεως του οίκου Spinger ως και επισκέπτης − εκδότης δυο ειδικών εκδόσεων του Διεθνούς περιοδικού Μη Γραμμικής Μηχανικής Το έργο του έχει τύχει μεγάλης αναγνώρισης από διεθνώς γνωστούς ερευνητές. Υπήρξε πρωτεργάτης στην ίδρυση των Ευρωπαϊκών Συνεδρίων EURODYN και EUROSTEEL, διετέλεσε δε Πρόεδρος των Ευρωπαϊκών Συνεδρίων Δυναμικής των Κατασκευών (EURODYN '9O και'93) και Μεταλλικών Κατασκευών (EUROSTEEL'95), ως και Πρόεδρος των Συνεδριάσεων επί της Ευσταθείας των Κατασκευών των Παγκόσμιων Συνεδρίων Μηχανικής της IUTAM ('88,'92 και '2000). Υπήρξε ή είναι Πρόεδρος και μέλος πολλών επιστημονικών(εθνικών και διεθνών) εταιριών και έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνείς επιτροπές και οργανισμούς. Διετέλεσε επί σειράν ετών Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Θεωρητικής και Εφηρμοσμένης Μηχανικής και της Εταιρίας Ερευνών Μεταλλικών Έργων. Υπηρξε για 16 συνεχη χρονια Προεδρος Επιστημονικής Επιτροπής (Steering Committee) του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Μεταλλικών Κατασκευών(Eurosteel,1995-2011). Διετέλεσε Aντιπρόεδρος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβούλιου Έρευνας και Τεχνολογίας της χώρας(1992-1994).Είναι ή υπήρξε επικεφαλής εκδότης των διεθνών περιοδικών "The Open Mechanics Journal" και "Facta Universitatis" (του Πανεπιστήμιου της Nis), καθώς και μέλος της εκδοτικής επιτροπής σε πολλά έγκριτα διεθνούς κυκλοφορίας περιοδικά. Έχει τιμηθεί από την Ελληνική Πολιτεία (χρυσός σταυρός του Τάγματος του Φοίνικος, χρυσός σταυρός του Ανώτερου Ταξιάρχη του Βασιλέως του Γεωργίου Α΄) και Διεθνείς Οργανισμούς. Υπήρξε μελετητής Μεγάλων Αθλητικών Εγκαταστάσεων και Σύμβουλος Μεγάλων Τεχνικών Έργων του ΥΠΕΧΩΔΕ, της Μηχανικής ΑΕ και άλλων εταιριών. Υπήρξε πρωτεργάτης στην δημιουργία της πρώτης βιομηχανίας ετοίμου Σκυροδέματος στην χώρα μας. Είναι εκ των κυρίων ιδρυτών και Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς, Πρόεδρος του Πολιτισμικού φορέα Χάρτα του Ρήγα ως και Επίτιμος Mέλος Φιλολογικών Συλλόγων. Διακρίθηκε(1951-1967) ως πρωταθλητής δισκοβολίας (Πανελληνιονίκης, Mεσογειονίκης, Βαλκανιονίκης, και 5ος καλύτερος δισκοβόλος στον κόσμο, 1959). Έχει διατελέσει Πρόεδρος του ΣEΓAΣ (τιμηθείς με το Αριστείο του το 1994 για την προσφορά του στον Αθλητισμό). Από το 2005 είναι Πρόεδρος του Ε.Γ.Σ Συλλόγου Αθηνών. Είναι επίσης Επίτιμος Πολίτης/Δημότης ελληνικών και ξένων πόλεων. 

Κλείσιμο

Γεννήθηκε στο Πεντάκωμο της Λεμεσού της Kύπρου. Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών και στην Aγγλία, στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου του Mάντσεστερ, του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτορας (1963). Eργάστηκε στις H.Π.A., ως ερευνητής στο Oak Ridge National Laboratory (1963-1994) και στο National Institute of Standards and Technology (1995-2001), και ως καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Tennessee (1964-1997). Δίδαξε ως καθηγητής και επιστημονικός συνεργάτης σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της Aμερικής, Eυρώπης, και Iαπωνίας. Tο ερευνητικό του έργο αφορά την Aτομική και Mοριακή Φυσική, τη Φυσική ακτινοβολιών και πλάσματος, τις αλληλεπιδράσεις φωτονίων, ηλεκτρονίων και ιόντων με άτομα και μόρια, καθώς και τις εφαρμογές αποτελεσμάτων βασικής έρευνας στην τεχνολογία υλικών, μικροηλεκτρονικών, αερίων διηλεκτρικών και ενέργειας. Δημοσίευσε περίπου 400 επιστημονικές εργασίες και συνέγραψε-εξέδωσε 26 βιβλία, μεταξι των οποίων Atomic and Molecular Radiation Physics (Wiley-Interscience, New York, 1971), Electron-Molecule Interactions and Their Applications (Academic Press, New York 1984), Place of Science in a World of Values and Facts (Kluwer Academic/ Plenum Publishers, New York 2001), και Fundamental Electron Interactions with Plasma Processing Gases (Kluwer Academic/ Plenum Publishers, New York 2001). Yπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών ερευνητικών επιτροπών. Eίναι εταίρος της Aμερικανικής Eταιρείας Φυσικής (1974) και της Aμερικανικής Eταιρείας για την προώθηση της Eπιστήμης (1976). Για το έργο του έχει λάβει το Alexander von Humbolt Senior Scientist Award, καθώς και άλλες διεθνείς τιμητικές διακρίσεις. 

Κλείσιμο

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1944. Είναι επίτιμος και ομότιμος καθηγητής των Ιατρικών Σχολών των Πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Αθηνών. Έχει ιδρύσει στην Ελλάδα, μετά από μακρά εκπαίδευση και μετεκπαίδευση στις ΗΠΑ, δύο κέντρα αριστείας για τη νοσηλεία, διδασκαλία και μελέτη της παθογένειας των αυτοάνοσων νοσημάτων, με κυρίαρχο πρότυπο μελέτης το σύνδρομο Sjögren. Μαθητές του από τα κέντρα αυτά στελεχώνουν πανεπιστημιακά εργαστήρια, κλινικές, ερευνητικά κέντρα και νοσηλευτικές μονάδες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Oι ερευνητικές μελέτες του έδειξαν ότι το ανοσολογικό σύστημα δεν δυσλειτουργεί αλλά υπερλειτουργεί, ότι κυρίαρχο ρόλο στην έναρξη και διαιώνιση της αυτοάνοσης επίθεσης παίζουν τα κύτταρα στόχος κατά των οποίων στρέφεται το ανοσολογικό σύστημα και υπέδειξαν ότι οι ιοί είναι πιθανόν να εμπλέκονται στην παθογένεια των νοσημάτων αυτών. Μέσω των κλινικοεργαστηριακών μελετών του παρουσίασε την κλινική και εργαστηριακή εικόνα προσβολής διαφόρων οργάνων από τα αυτοάνοσα νοσήματα και ανέδειξε κλινικούς, εργαστηριακούς και μοριακούς δείκτες που είναι δυνατόν να προβλέψουν με ακρίβεια ποιοι ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα είναι επιρρεπείς στην ανάπτυξη κακοήθειας του λεμφικού ιστού. Έχει προσκληθεί για να παρουσιάσει τα αποτελέσματα των ερευνών του σε Ιατρικές Σχολές, διεθνή επιστημονικά συνέδρια και ερευνητικά ιδρύματα των ΗΠΑ, της Ευρώπης, της Αυστραλίας και της Ιαπωνίας. Το ερευνητικό του έργο έχει δημοσιευθεί σε εκατοντάδες σημαντικά περιοδικά Παθολογίας, Ανοσολογίας και Ρευματολογίας, με περισσότερες από 39.000 αναφορές (δείκτης h=98). Βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας Ξανθόπουλος-Πνευματικός (2005), Αριστείο Μποδοσάκη (2010). Το 2010 το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων του απένειμε τον τίτλο του Επίτιμου Καθηγητή για την προσφορά του στην επιστήμη της Ιατρικής γενικά, και ειδικότερα στη διδασκαλία, στην έρευνα και στον πάσχοντα συνάνθρωπο, και η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα. Scholar Clinician Award από το Αμερικάνικο Κολλέγιο Ρευματολογίας (2006), βραβείο Clemens Von Pirquet για την αριστεία του στην Ιατρική και την Ανοσολογία από το Πανεπιστήμιο Davis της Καλιφόρνιας (2007), τίτλος του Master του Αμερικανικού Κολεγίου Ρευματολογίας (2009) και βραβείο Αξιέπαινης Υπηρεσίας από τον Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο κατά των Ρευματικών Παθήσεων (EULAR) (2010) για την ιδιαίτερα σημαντική συμβολή του στον τομέα της Ρευματολογίας. Δημοσιεύσεις βιβλίων και άρθρων στον ημερήσιο τύπο σε θέματα που αφορούν την οργάνωση του συστήματος υγείας, την ιατρική εκπαίδευση, τη λειτουργία των Πανεπιστημίων και την έρευνα.

Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2017

Κλείσιμο

Σπούδασε Βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1983) και ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ Μοριακής Βιολογίας από το Παν/μιο Κρήτης-Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ).  Μετεκπαιδεύθη στο Τμήμα Βιοχημείας και Μοριακής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Harvard των ΗΠΑ (1989-1994) στον τομέα ρύθμισης της γονιδιακής εκφράσεως λαμβάνοντας την ιδαιτέρως τιμητική μεταδιδακτορική υποτροφία Lucille P. Markey.

Τον Ιανουάριο του 1995 προσελήφθη ως Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Βιοχημείας και Μοριακής Βιοφυσικής της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Columbia της Νέας Υόρκης-ΗΠΑ και το 2000 προήχθη σε Αναπληρωτή Καθηγητή με μονιμότητα. Το 2001 εξελέγη Διευθυντής στο νεοσύστατο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής του Ερευνητικού Κέντρου Βιοϊατρικών Επιστημών “Αλ. Φλέμιγκ” στην Ελλάδα.  Το 2003, παραιτήθηκε από Αν. Καθηγητής στο Columbia αλλά συνέχισε να διδάσκει ως Adjunct Professor έως και το 2015.  Από τον Μάρτιο του 2006 είναι Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου και Διευθυντής του Κέντρου Βασικής Έρευνας του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών.  

Ανακάλυψε το ενισχυόσωμα (enhanceosome), τον βασικό μοριακό διακόπτη, μέσω του οποίου ρυθμίζεται η δραστηριότητα (έκφραση) των γονιδίων στον άνθρωπο και στους άλλους οργανισμούς.  Η ανακάλυψη αυτή, σε συνδυασμό με τις μετέπειτα ερευνητικές του δραστηριότητες στον τομέα ρύθμισης της γονιδιακής εκφράσεως έχει επιπτώσεις στην κατανόηση θεμελιωδών βιολογικών διεργασιών, όπως η εμβρυϊκή ανάπτυξη, οι ιδιότητες των βλαστικών κυττάρων, η καρκινογένεση και εξηγεί τα αίτια της τυχαιότητας της ανοσολογικής αντίδρασης σε μολύνσεις με ιούς και βακτήρια, μία ιδαίτερα σημαντική ανακάλυψη για την καταπολέμηση μολυσματικών νόσων.  Έχει δημοσιεύσει εκτεταμένη σειρά άρθρων στα κορυφαία επιστημονικά περιοδικά του κλάδου (Cell, Nature, Science κλπ) συνοδευόμενα από εκδοτικά σημειώματα.  Το δημοσιευμένο έργο του έχει λάβει περί τις 14.000 αναφορές στην βιβλιογραφία οι οποίες αντιστοιχούν σε περίπου 155 αναφορές ανά επιστημονική εργασία κατά μέσον όρο.  Τα ευρήματά του περιγράφονται αναλυτικά σε όλα τα εκπαιδευτικά εγχειρίδια μοριακής και κυτταρικής βιολογίας (textbooks) που διδάσκονται σε φοιτητές Βιολογίας και Ιατρικής σε Παν/μια του εξωτερικού και της Ελλάδας. 

Βραβείο Scholar of the Irma T. Hirschl Charitable Trust (1996), βραβείο Scholar Basil O’Connor March of Dimes (1996), βραβείο Scholar of the Pew Charitable Trust (1996), βραβείο Scholar of the Leukemia and Lymphoma Society of America (2000), βραβείο Christopher Lambort Award in Basic Sciences (2001), Dean’s Distinguished Lecturer of Columbia University (2002).  Τακτικό Μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (2004) και τακτικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΜΒΟ (2011-2016). Εκλογή ως Τακτικό Μέλος της Academia Europaea, Τάξη Επιστημών της Ζωής-Μοριακή Βιολογία (2012).  Δημιούργησε το πρώτο και μοναδικό στην Ελλάδα έως σήμερα Ελληνικό Κέντρο Γονιδιωματικής (Greek Genome Center), τακτικό μέλος της επιτροπής κρίσεως ερευνητικών προγραμμάτων του ευρωπαϊκού συμβουλίου έρευνας (ERC) στον τομέα βιοχημείας, βιοφυσικής και μοριακής βιολογίας (2008-2016), εθνικός εκπρόσωπος στην Ευρωπαϊκή επιτροπή σύνταξης του ευρωπαϊκού χάρτη ερευνητικών υποδομών (ESFRI) και στην Ευρωπαϊκή επιτροπή κατάρτισης του Προγράμματος Horizon 2020 (2014-2020).  Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Ερευνητικών Υποδομών Βιοτραπεζών και Βιολογίας Συστημάτων.  Συνέβαλε στην δημιουργία νέας γενιάς Ελλήνων επιστημόνων οι οποίοι στελεχώνουν κορυφαία Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Kέντρα του εξωτερικού και της Ελλάδας.

Κλείσιμο