Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε στο Massachusetts Institute of Technology, όπου απέκτησε δίπλωμα (SB) στη Φυσική (1970) και μεταπτυχιακό δίπλωμα (SM) στην Ηλεκτρολογική Μηχανική (1972) και αναγορεύτηκε διδάκτωρ (PhD) των Οικονομικών Επιστημών (1977). Από το 1977 έως το 1984 δίδαξε ως επίκουρος καθηγητής και αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Έχει εργασθεί επίσης ως οικονομικός εμπειρογνώμων στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Federal Reserve Bank) των ΗΠΑ. Το 1988 εξελέγη τακτικός καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 2010 είναι ανώτερος εταίρος του Center for Financial Studies στο Πανεπιστήμιο Goethe της Φραγκφούρτης. Το 2011 επελέγη ως ο πρώτος κάτοχος (inaugural professor) της έδρας Μίνως Ζομπανάκης του Διεθνούς Χρηματοοικονομικού Συστήματος στο Πανεπιστήμιο Harvard.
Διετέλεσε Οικονομικός Σύμβουλος (1985-1993), Διευθυντής της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών (1988-1993), Υποδιοικητής (1993-1994) και Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (1994-2002). Από τον Ιούνιο του 2002 έως τον Μάιο του 2010 ήταν ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ. Το Νοέμβριο του 2011 κλήθηκε να αναλάβει την προεδρία της Κυβέρνησης Συνεργασίας και διετέλεσε Πρωθυπουργός της Ελλάδος έως τον Μάιο του 2012.
Έχει διατελέσει μέλος πολλών διεθνών επιτροπών και διοικητικών συμβουλίων, όπως του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος (1994-1998), του Financial Stability Board (2006-2010), της Economic and Financial Committee της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2002-2010), του Central Bank Governance Group (2002-2010), της Εκτελεστικής Επιτροπής της Διεθνούς Εταιρείας Οικονομικών Επιστημών και της Trilateral Commission. Από το 1993 έως το 1995 ήταν πρόεδρος της μόνιμης Υποεπιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Επιτροπής των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και πρόεδρος της Υποεπιτροπής Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος. Την περίοδο 1986-1987 ήταν μέλος της Επιτροπής Padoa-Schioppa, η οποία συστάθηκε από τον J. Delors και συνέταξε την Έκθεση Efficiency, Stability and Equity (Oxford University Press, 1987) για την οικονομική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ενώ από το 1989 έως το 1990 συμμετείχε στην Επιτροπή Αγγελόπουλου, η οποία συνέταξε την Έκθεση «Σταθεροποίηση και Ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας».
Έχει δημοσιεύσει πολλά επιστημονικά άρθρα σε διεθνή περιοδικά και βιβλία για θέματα μακροοικονομικής θεωρίας και πολιτικής, χρηματοπιστωτικών αγορών και νομισματικής πολιτικής, καθώς και σχετικά με τις οικονομικές επιδόσεις, τη χρηματοοικονομική σταθερότητα και την άσκηση της οικονομικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διακρίσεις: Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας (1999).
Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1944. Είναι επίτιμος και ομότιμος καθηγητής των Ιατρικών Σχολών των Πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Αθηνών. Έχει ιδρύσει στην Ελλάδα, μετά από μακρά εκπαίδευση και μετεκπαίδευση στις ΗΠΑ, δύο κέντρα αριστείας για τη νοσηλεία, διδασκαλία και μελέτη της παθογένειας των αυτοάνοσων νοσημάτων, με κυρίαρχο πρότυπο μελέτης το σύνδρομο Sjögren. Μαθητές του από τα κέντρα αυτά στελεχώνουν πανεπιστημιακά εργαστήρια, κλινικές, ερευνητικά κέντρα και νοσηλευτικές μονάδες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Oι ερευνητικές μελέτες του έδειξαν ότι το ανοσολογικό σύστημα δεν δυσλειτουργεί αλλά υπερλειτουργεί, ότι κυρίαρχο ρόλο στην έναρξη και διαιώνιση της αυτοάνοσης επίθεσης παίζουν τα κύτταρα στόχος κατά των οποίων στρέφεται το ανοσολογικό σύστημα και υπέδειξαν ότι οι ιοί είναι πιθανόν να εμπλέκονται στην παθογένεια των νοσημάτων αυτών. Μέσω των κλινικοεργαστηριακών μελετών του παρουσίασε την κλινική και εργαστηριακή εικόνα προσβολής διαφόρων οργάνων από τα αυτοάνοσα νοσήματα και ανέδειξε κλινικούς, εργαστηριακούς και μοριακούς δείκτες που είναι δυνατόν να προβλέψουν με ακρίβεια ποιοι ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα είναι επιρρεπείς στην ανάπτυξη κακοήθειας του λεμφικού ιστού. Έχει προσκληθεί για να παρουσιάσει τα αποτελέσματα των ερευνών του σε Ιατρικές Σχολές, διεθνή επιστημονικά συνέδρια και ερευνητικά ιδρύματα των ΗΠΑ, της Ευρώπης, της Αυστραλίας και της Ιαπωνίας. Το ερευνητικό του έργο έχει δημοσιευθεί σε εκατοντάδες σημαντικά περιοδικά Παθολογίας, Ανοσολογίας και Ρευματολογίας, με περισσότερες από 39.000 αναφορές (δείκτης h=98). Βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας Ξανθόπουλος-Πνευματικός (2005), Αριστείο Μποδοσάκη (2010). Το 2010 το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων του απένειμε τον τίτλο του Επίτιμου Καθηγητή για την προσφορά του στην επιστήμη της Ιατρικής γενικά, και ειδικότερα στη διδασκαλία, στην έρευνα και στον πάσχοντα συνάνθρωπο, και η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα. Scholar Clinician Award από το Αμερικάνικο Κολλέγιο Ρευματολογίας (2006), βραβείο Clemens Von Pirquet για την αριστεία του στην Ιατρική και την Ανοσολογία από το Πανεπιστήμιο Davis της Καλιφόρνιας (2007), τίτλος του Master του Αμερικανικού Κολεγίου Ρευματολογίας (2009) και βραβείο Αξιέπαινης Υπηρεσίας από τον Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο κατά των Ρευματικών Παθήσεων (EULAR) (2010) για την ιδιαίτερα σημαντική συμβολή του στον τομέα της Ρευματολογίας. Δημοσιεύσεις βιβλίων και άρθρων στον ημερήσιο τύπο σε θέματα που αφορούν την οργάνωση του συστήματος υγείας, την ιατρική εκπαίδευση, τη λειτουργία των Πανεπιστημίων και την έρευνα.
Ο Δρ. Ανδρέας Τζάκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1950. Αποφοίτησε το 1974 από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1978 έως το 1985 πραγματοποίησε την εξειδίκευσή του στη Χειρουργική και τις Μεταμοσχεύσεις στα Νοσοκομεία Mt. Sinai και SUNY της Νέας Υόρκης, καθώς και στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh, PA. Από το 1985 έως το 2019 υπηρέτησε διαδοχικά σε όλες τις Πανεπιστημιακές βαθμίδες και εξελέγη Καθηγητής και Διευθυντής Μεταμοσχεύσεων στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία του Πίτσμπουργκ, του Μαϊάμι, του Κλήβελαντ, της Πενσυλβανία, της Φλόριντα και του Οχάιο. Το 1999 έλαβε το Διδακτορικό του από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ολοκλήρωσε το κλινικό του έργο τον Ιανουάριο του 2019 και συνεχίζει μέχρι σήμερα την ερευνητική του εργασία, η οποία επικεντρώνεται στις μεταμοσχεύσεις μήτρας. Ο ίδιος εισήγαγε για πρώτη φορά στον κόσμο μεταμόσχευση μήτρας από πτωματικό δότη. Αποτέλεσμα των προσπαθειών του ήταν να πετύχει την πρώτη τεκνοποίηση στις ΗΠΑ το 2019 με μεταμοσχευμένη μήτρα από πτωματικό δότη.
Η εμπειρία και η προσφορά του στο πεδίο της Χειρουργικής και δη των Μεταμοσχεύσεων είναι πολλαπλή. Διηύθυνε, μεταξύ άλλων, το πρόγραμμα παιδιατρικών μεταμοσχεύσεων στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο του Pittsburgh (1989-1994), όπου ανέπτυξε το πρώτο επιτυχές πρόγραμμα πολυσπλαγχνικών μεταμοσχεύσεων στον κόσμο. Είναι ο Ιδρυτικός Διευθυντής του “Miami Transplant Institute”, ενώ το πρόγραμμα στο Νοσοκομείο Jackson Memorial του Miami έγινε παγκοσμίως γνωστό για τις πρότυπες χειρουργικές τεχνικές του, όπως η μεταμόσχευση του κοιλιακού τοιχώματος, οι αναμεταμοσχεύσεις του εντέρου, η αντιμετώπιση ασθενών με θρόμβωση της πυλαίας φλέβας και άλλες. Το 2001 ξεκίνησε το πρόγραμμα μεταμοσχεύσεων Νεφρού στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας στην Ελλάδα.
Είναι μέλος σε 21 επιστημονικές ιατρικές εταιρείες διεθνούς κύρους, όπως η American Surgical Association (300 μόνο μέλη), και έχει συμμετάσχει στην ηγεσία 5 μεγάλων επαγγελματικών οργανισμών που σχετίζονται με τις μεταμοσχεύσεις και τη χάραξη της κρατικής πολιτικής στον τομέα των μεταμοσχεύσεων και άλλων θεμάτων που αφορούν την υγεία στις ΗΠΑ.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του έχει πραγματοποιήσει αξιοσημείωτο ερευνητικό και συγγραφικό έργο με μία πληθώρα δημοσιεύσεων σε επιστημονικά περιοδικά (περισσότερα από 800 άρθρα στη διεθνή βιβλιογραφία και υψηλότατο δείκτη αναγνωρισιμότητας (h-index) 103). Παράλληλα, έχει επιδείξει σημαντικό διδακτικό έργο, εκπαιδεύοντας χειρουργούς ανά τον κόσμο να πραγματοποιήσουν περιπεπλεγμένες χειρουργικές επεμβάσεις και να εφαρμόσουν τεχνικές, στις οποίες ήταν πρωτοπόρος.
Ο Δρ. Ανδρέας Τζάκης έχει λάβει πολλαπλές διακρίσεις, όπως τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο της Αλεξανδρούπολης και το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ στη Σουηδία. Έχει τιμηθεί με το βραβείο του Holy Cross της Βοστώνης και έχει βραβευθεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Αμερικής (House of Representatives). Τιμήθηκε με τον τίτλο «Άρχων» του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ήταν ο πρώτος κάτοχος της έδρας, που φέρει το όνομά του, “Τzakis chair of Transplantation” στην Ιατρική σχολή του Μαϊάμι στη Φλόριντα, η οποία δημιουργήθηκε προς τιμήν του. Έχει καταχωρηθεί στο βιβλίο Guinness δύο φορές το 2000 (Millennium Edition p. 38: Most organs Transplanted in a single operation) και το 2001 (p. 179: Most organs Transplanted). Το 2015 εξελέγη Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου απεφοίτησε το 1971. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Sussex της Αγγλίας, όπου απέκτησε το διδακτορικό του (Ph.D) το 1973, στην Θεωρητική Φυσική των Υψηλών Ενεργειών. Διετέλεσε ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) στη Γενεύη Ελβετίας και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του κέντρου. Διετέλεσε επίσης ερευνητής στην Ecole Normale Superieure, Παρίσι, Γαλλία και στο Πανεπιστήμιο Harvard, Cambridge, USA. Το 1989, εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Texas A&M, College Station, όπου από το 1992 είναι διακεκριμένος (distinguished) καθηγητής, και όπου από το 2002 κατέχει την έδρα (chair) Mitchell-Heep της Φυσικής Υψηλών Ενεργειών. Είναι επίσης Διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών του Ηouston (HARC), στο Houston, Texas, USA, όπου επίσης διευθύνει ένα ερευνητικό τμήμα του World Laboratory, που εδρεύει στην Λωζάνη, Ελβετίας. Κύρια ερευνητική του ασχολία είναι η Φυσική Υψηλών Ενεργειών και η Κοσμολογία. Στόχος των ερευνών του αποτελεί η δημιουργία μιας ενοποιημένης θεωρίας όλων των δυνάμεων στην Φύση, η θεωρία του Παντός, όπου θα δίνεται μία επιστημονική ερμηνεία του Σύμπαντος, από το πως εμφανίστηκε, πως εξελίχθηκε και πως έχει την σημερινή μορφολογία του.
Έχει συγγράψει πάνω από 645 πρωτότυπες εργασίες, όλες δημοσιευμένες σε περιοδικά με κριτές και υψηλό impact factor, συμπεριλαμβανομένων 14 βιβλίων. Έχει πάνω από 40.000 αναφορές (h_index=98) και τον Νοέμβριο 2001 και τον Σεπτέμβριο 2004, ανεδείχθη 4ος στην κατάταξη των πιο αναφερόμενων Θεωρητικών Φυσικών όλων των εποχών, που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Stanford. Από το 1988 είναι εταίρος (fellow) της American Physical Society και από το 1992 μέλος της Italian Physical Society. Το 1996, του απενεμήθη ο Ταξιάρχης του τάγματος της τιμής, της Ελληνικής Δημοκρατίας ενώ τον Μάιο του 2005, έτους αφιερωμένου στον Einstein τιμώντας τα 100 χρόνια της Θεωρίας της Σχετικότητας, απέσπασε για δεύτερη φορά (πρώτη φορά το 1999) το βραβείο του Ιδρύματος Ερευνών της Βαρύτητος, εδρεύον στη Μασαχουσέτη των Η.Π.Α. Τον Οκτώβριο του 2006 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Ωνάση, ενώ το 2009 απέσπασε από την Ιταλική Εταιρεία Φυσικής το Διεθνές Βραβείο "Enrico Fermi".
Από τον Ιανουάριο του 2005 έως τον Δεκέμβριο του 2010 και από τον Ιανουάριο του 2013 έως σήμερα είναι ο Εθνικός Εκπρόσωπος στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN). Από το 2005 έως το 2009 διετέλεσε Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (Ε.Σ.Ε.Τ.) και από το 2005 έως το 2006 Εθνικός Εκπρόσωπος στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA).
Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 1997.
Γεννήθηκε στο Αργοστόλι (Κεφαλλονιά) το 1952. Σπούδασε Aεροναυπηγική στο Imperial College της M.Bρετανίας, Mαθηματικά στο California Institute of Technology των H.Π.A. και Iατρική στο Πανεπιστήμιο του Miami, των H.Π.A. Διετέλεσε Eρευνητής των Eφηρμοσμένων Mαθηματικών στο California Institute of Technology (1979-80), καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών και Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Clarkson των Η.Π.Α. (1980-1993), καθώς και επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστρήμια Stanford (1987-1988) και Harvard (2012). Από το 1996 έως το 2001 κατείχε την έδρα Εφηρμοσμένων Μαθηματικών στο Imperial College και από το 2002 κατέχει την έδρα της Μή γραμμικής Μαθηματικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.
Έχει τιμηθεί με το Governor's Prize in Aeronautics (1975, M. Bρετανία) και το J. W. Graham Research Prize (1983, H.Π.A.). Tο 2000 του απονεμήθηκε το βραβείο Naylor της London Mathematical Society. Tο βραβείο δίδεται κάθε δύο χρόνια και θεωρείται το πιο σημαντικό στις περιοχές των Eφηρμοσμένων Mαθηματικών και της Mαθηματικής Φυσικής. Tο 2004 του απονεμήθηκε το Aριστείο των Θετικών Eπιστημών της Aκαδημίας Aθηνών. Eίναι επίτιμος διδάκτωρ του Πολυτεχνείου Kρήτης, του Πανεπιστημίου Πατρών και των Eθνικού Mετσόβιου Πολυτεχνείου (2004), του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Tο 2005 του απονεμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Tαξιάρχης του Tάγματος του Φοίνικος. Επίσης, εξελέγη εταίρος του Κολεγίου Clare Hall του Cambridge. To 2006 του απονεμήθηκε το Αριστείο του Ιδρύματος Μποδοσάκη. Το 2009 ανακηρύχθηκε εταίρος του Ιδρύματος Guggenheim (Η.Π.Α.). Το 2010 ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Ελληνισμού από τη Νομαρχία Αθηνών. Επίσης εξελέγη μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών.
Περιλαμβάνεται στο ISI Web of Science, στον κατάλογο των most highly cited ερευνητών στα Mαθηματικά (Kαθαρά Mαθηματικά, Eφηρμοσμένα Mαθηματικά, Πιθανότητες και Στατιστική). Tο Πανεπιστήμιο Clarkson τον τίμησε με την ίδρυση "The Fokas Distinguished Lecture Series".
Eίναι μέλος της Διεθνούς Συμβουλευτικής Eπιτροπής του Iνστιτούτου Mαθηματικών Eπιστημών του Imperial College του Λονδίνου, της Διεθνούς Συμβουλευτικής Eπιτροπής του Kέντρου "Mη γραμμικών Mαθηματικών και Eφαρμογών" του Πανεπιστημίου του Loughborough, καθώς και επίτιμο μέλος του Kέντρου Eφηρμοσμένων και Yπολογιστικών Mαθηματικών του Iδρύματος Tεχνολογίας και Έρευνας της Eλλάδος.
Eίναι συνεκδότης του επιστημονικού περιοδικού Journal of Nonlinear Science, συνεργάτης-εκδότης του διεθνούς εκδοτικού οίκου Birkhauser, καθώς και μέλος της Eκδοτικής Eπιτροπής δεκατεσσάρων διεθνών επιστημονικών περιοδικών, μεταξύ των οποίων το Proceedings of the Royal Society και το Journal of Mathematical Physics.
Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 200 επιστημονικά άρθρα και είναι συγγραφέας ή συνεκδότης οκτώ βιβλίων. H ερευνητική του εργασία εκτείνεται σε περισσότερους επιστημονικούς τομείς, όπως διάφορες μέθοδοι απεικόνισης του εγκεφάλου, το πρόβλημα της τριτοταγούς δομής των πρωτεϊνών, η λύση γραμμικών και μη γραμμικών εξισώσεων. Στο περιοδικό Journal of Mathematical Physics στο Special Millenium Issue: Mathematical Physics-Past and Future, June 2000 παρουσίασε τη μέθοδο που είχε πρόσφατα διατυπώσει για την επίλυση μιας μεγάλης κατηγορίας εξισώσεων.
Γεννήθηκε στην Κώ το 1947. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ). Στη συνέχεια απόκτησε τον τίτλο Master of Arts από το Πανεπιστήμιο Lakehead του Καναδά (1977) και τον τίτλο του διδάκτορα (Ph.D) από το Πανεπιστήμιο Queen's του Καναδά (1982). Εργάστηκε στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) αρχικά ως βοηθός ερευνών (1975-1976) και αργότερα ως ερευνητής (1991-1995). Το 1991 εξελέγη Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια προήχθη σε Αναπληρωτή Καθηγητή (1996) και Καθηγητή (2006). Από το 2014 είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Την περίδο 2006-2009) εργάστηκε ως ερευνητικός εταίρος στο Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).
Σύμβουλος στο Υπουργείο Οικονομικών (1981-1983), στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπία στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1983-1984) και στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1984-1986), αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στον ΟΟΣΑ(1986-2000). Πρόεδρος του Συβουλίου Εμπειρογνωμόνων στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, μέλος της Οικονομικής και Δημοσιονομικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σημερινή ονομασία Eurogroup Working Group) και Αντιπρόεδρος της Επιτροπής για τη φορολογική μεταρρύθμιση με Πρόεδρο της Επιτροπής τον αείμνηστο καθηγητή Θεόδωρο Γεωργακόπουλο (2000-2004).
Υποδιοικητής και Διοικητής της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας (1995-1998), Πρόεδρος του Διοιητικού Συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας, ως και Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών (2009-2012), Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ALPHA BANK (2014-).
Έχει δημοσιεύσει πολλά επιστημονικά άρθρα σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά. Η ερευνητική του εργασία μπορεί να ταξινομηθεί σε τέσσερις ενότητες: Η πρώτη ενότητα περιλαμβάνει θεωρητικές μελέτες για τις επιπτώσεις των φόρων και κυρίως των περιβαλλοντικών φόρων στη διανομή του εισοδήματος. Η δεύτερη ενότητα εξετάζει το ρόλο των θεσμών, και ιδιαίτερα των δημοσιονομικών θεσμών, στην οικονομική επίδοση μιάς οικονομίας με ιδιαίτερη αναφορά στην Ελλάδα. Η τρίτη ενότητα εξετάζει εμπειρικά τις επιπτώσεις των φόρων στις τιμές και στη διανομή του εισοδήματος. Η τέταρτη ενότητα περιλαμβάνει εργασίες σε θέματα φοροδιαφυγής και προτάσεις για την αναμόρφωση του ελληνικού δημοσιονομικού συστήματος.