Η κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ Ιατρικής 2009, Καθηγήτρια Elizabeth Helen Blackburn, επισκέφθηκε τη χώρα μας ως προσκεκλημένη ομιλήτρια στο «EMBO Conference for Chromosome Structure, Damage & Repair». Το συνέδριο διοργανώθηκε από τους Ελληνες Καθηγητές: Θ.Χαλαζονίτη, M. Tarsounas και Β. Γοργούλη τον προηγούμενο Σεπτέμβριο στο Σούνιο. Προσκεκλημένοι ομιλητές από το Ιδρυμά μας ήταν οι κ. Δ. Θάνος και Σ. Γκάγκος. Με την ευκαρία της επίσκεψης της κ. Blackburn στην Ελλάδα, ο Πρόεδρος και το ΔΣ του Ιδρύματος προσκάλεσαν μέσω του κ. Γκάγκου, την διακεκριμένη επιστήμονα να επισκεφθεί το ΙΙΒΕΑΑ και να δώσει ομιλία την 29η Σεπτεμβρίου 2011. Ο τίτλος της ομιλίας της κ. Blackburn ήταν: «Telomeres and Telomerase: Their Roles in Disease and Health». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο κεντρικό Αμφιθέατρο του ΙΙΒΕΑΑ και προσέλκυσε πλήθος ακροατών τόσο από το IIBEAA όσο και την ευρύτερη επιστημονική κοινότητα της χώρας μας.
 

Η Καθηγήτρια Elizabeth Helen Blackburn, γεννήθηκε το 1948 στην Τασμανία της Αυστραλίας. Ολοκλήρωσε τις βασικές της σπουδές στο τμήμα Βιολογίας της Μελβούρνης και πραγματοποίησε στην Αγγλία τη διδακτορική της διατριβή στο Darwin College του Cambridge, με επιβλέποντα τον τιμημένο δυο φορές με το Βραβείο Νομπελ Χημείας, καθηγητή Frederick Sanger. Το 1975, μετακινήθηκε στο Yale University στις ΗΠΑ, ως μεταδιδακτορική φοιτήτρια, στο εργαστήριο του Joseph Gall. Στο Yale, το 1978, αποκάλυψε για πρώτη φορά τη πρωτοταγή δομή του τελομερικού DNA στο πρωτόζωο Tetrahymena. Το ίδιο έτος, ξεκίνησε την καριέρα της ως ανεξάρτητη ερευνήτρια στο University of California, Berkeley, προσανατολισμένη πάντα στην μελέτη της βιολογίας των τελομερών.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, σε συνεργασία με τον Καθηγητή Jack W. Szostak (τότε στο Yale), η μεταπτυχιακή φοιτήτρια της κ. Blackburn, Carol W. Greider, συνέβαλε καθοριστικά στην κατανόηση της βιολογίας των τελομεριδίων με την ανακάλυψη της τελομεράσης. Το ένζυμο αυτό έχει την ιδιότητα να επιμηκύνει τα επαναλαβανόμενα άκρα των γραμμικών χρωμοσωμάτων τα οποία κατά την αντιγραφή του DNA βραχύνονται σε μήκος. Η ανακάλυψη της τελομεράσης πυροδότησε την έρευνα στην βιολογία των τελομερών και έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη της «Τελομερικής Θεωρίας της Γήρανσης και του Καρκίνου». Κατά την τελευταία εικοσαετία η κατάσταση και η λειτουργία των τελομερών των χρωμοσωμάτων συνδέθηκαν τόσο με τις φυσιολογικές διεργασίες της γήρανσης όσο και με σπάνια και ορφανά νοσήματα όπως η Συγγενής Δυσκεράτωση και η Ιδιοπαθής Πνευμονική Ίνωση, αλλά και με ευρύτατο φάσμα συχνών παθήσεων όπως οι νεοπλασίες, η καρδιαγγειακή νόσος, ο διαβήτης, οι εκφυλιστικές ασθένειες και η μείζων κατάθλιψη. Για τη συμβολή της στην ανάπτυξη της επιστήμης, η κ. Blackburn, εξελέγη μέλος των Ακαδημιών Επιστημών των ΗΠΑ και της Αυστραλίας και τιμήθηκε με πλήθος βραβείων και διακρίσεων μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται:

-  National Academy of Sciences USA Award in Molecular Biology (1990)
-  Albert Lasker Award for Basic Medical Research (2006) (shared with Carol W. Greider and Jack Szostak)
-  Nobel Prize for Physiology or Medicine (2009) (shared with Carol W. Greider and Jack Szostak)

Η κ. Blackburn, είναι Καθηγήτρια Βιολογίας και Φυσιολογίας στην έδρα Morris Herzstein του Πανεπιστημίου UCSF των ΗΠΑ, και Πρόεδρος της American Association for Cancer Research.